Ljóð og ljóðasyrpur

Haust í Þingholtunum
Það komst eitt sinn kenning á sveim

um kyrran og laufgrænan heim.

Dagur í mollinu
Tilgangur lífsins klæðist aldrei jakkafötum
þegar hann fer að kaupa í matinn.

Syngjandi vakna
óskabörnin sem einlægt

sofna syngjandi.

Óvanur útsýni til heimsfrægra fjalla
renni ég augum til Heklu
hinnar skapmiklu samlöndu minnar.

Mikið hafa eyrun á Blesa það gott.
Þau hafa útsýni yfir hagann
og niður að ánni, hlusta á spóa

Við heyrum þessar fréttir
um hvað heimurinn sé grimmur
þær skelfa okkur fyrst

Spörfuglar þutu úr augum þínum
þegar ég steig út í bjartan daginn, flugu
kringum höfuð mitt

Mamma greinir að nýju frá brunanum.
Hún rankaði við sér í alelda herbergi
og hugsaði: út. Og hljóp. Út. Hljóp.

Yfir þrúgandi

skýrslur um hlýnun jarðar 

fellur hvít lygin.